MonuMentalnie

Tak się w tych moich rozmyślaniach zagłębiłem, że zapomniałem napisać o tym, co chciałem na początku... Odkrywanie to wspaniała rzecz, robimy to przez całe nasze życie, warto więc poświęcić choć chwilkę na to, żeby zastanowić się, co tak naprawdę chcielibyśmy odkrywać. Ja swoje możliwości skupiam na odkrywaniu szczęścia, radości, miłości, przez przebywanie wśród najbliższych mi ludzi, wspaniałych wyobrażeń tkwiących w ludzkich umysłach, takich jak książki, filmy, gry i muzykę, staram się odkrywać na przykład, co dana muzyka przynosi ze sobą za emocje, rodzące się we mnie, a co więcej, ciągle odkrywam coś nowego, nie słucham przez długi czas tej samej muzyki, a jeśli coś powtarzam, to dlatego, że jest naprawdę strasznie warte tego, by poświęcić swój czas dla danej osoby, czy wytworu sztuki. Nie ma co tkwić cały czas w swoim Ja, jak już pisałem wcześniej. Zmieniajmy się, tak jak wszechświat non stop ulega przebudowie, bo warto, naprawdę. :)

W życiu każdego z nas, już od najmłodszych lat jest takie coś, co towarzyszy nam przez cały czas, co budzi w nas przeróżne emocje, od tych najwspanialszych, sprawiających uniesienia, aż do dających smutek i gorycz. Jest to odkrywanie. Robimy to w każdej sekundzie naszego życia, od samego momentu narodzin, aż po śmierć, a, kto wie, może i jeszcze dłużej. Cały czas nasze życie przeskakuje z jednego momentu, w którym aktualnie się znajdujemy na następny, zasnuty mgłą niewiadomego. Cały czas znajdujemy się tu i teraz, ale nie rozumiemy tego, nie wiemy o tym, albo nie obchodzi nas to wcale. Mkniemy niczym rozpędzony bolid z uszkodzonymi hamulcami. Ciągle na przód, biegiem, byle szybciej, byle skuteczniej. Bo tak ciekawe jest to, co przyniesie ze sobą następna chwila, kolejny dzień. A przynieść może ze sobą wszystko. Zarówno dobre i złe chwile, sytuacje okazujące się naszymi najgorszymi doświadczeniami, bądź całkowicie odwrotnie. Nigdy nie wiadomo co się stanie, pragniemy odkrywać w swej nie